zondag, augustus 31, 2003

De berg die in de weg stond
De zon schijnt weer. De hemel is bijna helemaal blauw. Voor zover ik dat zien kan uit mijn raam.
Beneden lopen groepjes mensen naar links. Buiten de Singel geparkeerd. Goedkoper.
Koopzondag vandaag. Terrasjesweer vandaag. Misschien wel de laatste keer dit jaar. Maar ik moet maar eens binnen blijven. Moet mijn lijstje maar eens af gaan werken. Moet mijn dingetjes maar eens regelen en die baksteen uit mijn maag halen. Want er valt nog te veel te doen en te veel te gebeuren en het lijkt veel te moeilijk en veel te veel allemaal en woensdag gaat het hek weer van de dam en begint de drukte weer.
Stage, bestuur, studie, werk, weekend met de kwetsbare jongeren, en vast ook slecht weer.
Ga ik dan. Kop koffie, glas sap, schaaltje appelschijfjes en varkens wassen.

Ben je weer
En dan fiets je na net iets te veel bier en net iets te veel sigaretten over de Breestraat, en dan voel je je weer helemaal thuis.

vrijdag, augustus 29, 2003

Even vloeken
Rotregen. Rot-afwezigheid-van-zon. Rotjetlag. Rotvis. Rot-aankomende-week. Rot-things-to-do. Rotpuisten. Rotlijstjes. Rotventen.
Godverdomme.

donderdag, augustus 28, 2003

Net te laat weer thuis
Kazarca was jarig tot een paar minuten geleden. Geen speeches. Gewoon een beetje innerlijke blijheid.
Ik had Kazarca graag een foto cadeau gedaan. Maar daar dacht Blogger anders over.

woensdag, augustus 27, 2003

Dingen die ik me afvraag
Al twee maanden speelt het nummer "The girl from Ipanema" een belangrijke rol in mijn ontmoetingen. Aangezien ik steeds op zoek ben naar de hogere betekenis van de dingen die me overkomen, vraag ik me af waar dit toe leidt, anders dan het herhaaldelijk beluisteren en in mijn hoofd en luidop zingen van een mooi nummer.

dinsdag, augustus 26, 2003

Hoe het eindigde
Zij: "Geen beloftes meer."
Hij: "Geen beloftes meer."
En zij wreef over de stoppels op zijn achterhoofd en hij kneedde haar linkerdijbeen.

zondag, augustus 24, 2003

Vandaag niet
Tussen de songteksten van vorige week ("He knows my name", "You are worthy of my praise" en consoorten) vond ik een briefje: of ik aan kon geven wat mijn reden was voor mijn eerste bezoek aan de kerk in kwestie. Was het omdat ik gedoopt wil worden? Omdat ik wil aansluiten bij de congregatie? Omdat ik wil leren hoe te groeien? Of wil ik er zeker van zijn dat ik het eeuwige leven heb?
Geen van allen. Vandaag blijf ik dan ook maar in bed liggen. Turnen kijken.

vrijdag, augustus 22, 2003

De filosofie van de vroege uurtjes
Wat een raar idee trouwens, dat jullie deze nacht al gehad hebben en al volop bezig zijn met de dag die voor mij nog op moet komen.

Wat later
En ze dronk het gele water, staarde naar het computerscherm en vervloekte de apple martini's.

Met dank aan M
Er was eens een jonge vrouw en die had een digitale camera en daar maakte ze erg mooie foto's mee, althans dat beloofde het digitale schermpje. Maar voor ze de foto's in het echt of op een groot scherm bewonderen kon, begaf de camera het. Error 106. Wat zoveel wil zeggen als "absoluut onredbaar kapot". Dat vond de jonge vrouw in kwestie zwaar k**. Of zwaar k****, het is zoals u het wilt. Ze was erg ontevreden, laten we het zo stellen. Maar de ene jonge vrouw werd geholpen door de andere jonge vrouw en die tweede jonge vrouw wist de eerste jonge vrouw gratis en voor niets een nieuwe digitale camera te versieren. Met een grotere zoom, een hogere resolutie en een nog flashier uiterlijk. Waarvoor eeuwige dank. Nu heeft de eerste jonge vrouw een prachtcamera. Werkelijk waar. Maakt ze pareltjes van foto's waar postkaarten bijlange na niet aan tippen kunnen. En nu moet ze toch echt eens aan de fotoblog. Want het is wreed u al die pracht te onthouden.

Wat ik vannacht ontdekte
Vannacht ontdekte ik dat ik de saxofonist van Lionel Richie ontmoet heb. Ook dat Jimmy Kimmel dan wel live is maar alleen live aan de oostkust. Dat het water dat hier uit de kraan komt gelig is maar niet giftig en ook best OK smaakt. Dat fancy trechtervormige martiniglaasjes erg glamoureus zijn maar dat teveel apple martini's niet rijmen met een goede nachtrust. Dat webloggen wanneer R slaapt best relaxed is. En dat apple martini's op dezelfde lijst komen te staan als Brugal Limon en champagne van de aldi. Gatver.

donderdag, augustus 21, 2003

Even bijloggen
R is in de badkamer. Snel, snel.
Ik luier vooral hier. Lig lang in bed, zwem, zon, ga lekker eten, en dat allemaal met R. Gisteren uberamerikaans op honkballen gaan slaan in de slagkooi. Lekker. Soms moet ik me toch even afreageren.
Vanavond ook vrij Amerikaans naar de Jimmy Kimmel show. Een vriend van R speelt er in de huisband. Verder niet zoveel te melden. Emotioneel nogal verward maar dat zal geen verrassing zijn. Toch?

dinsdag, augustus 19, 2003

R en de karaokebar
R speelt natuurlijk niet alleen in de kerk en niet alleen piano. Hij speelt ook in clubs, bars, op festivalletjes, op de bas en een beetje op de gitaar. Daarnaast ook op CD's en op de computer. Hij gaat diep in de nacht naar bed en staat rond de middag op. Hij drinkt koffie bij Starbucks en downloadt ontzettend veel films en muziek. Hij leest de LA times van papier en de Volkskrant van het net. Zijn ogen gaan glimmen bij de aanblik van techniciteit en computersnufjes. Hij heeft op een blauwe maandag in Delft gestudeerd.
Op zondag gaat hij wel eens naar een karaokebar met K. Alsook gisteren. Met mij erbij. Ze wouden me op het podium. Dat vond ik echter geen goed plan. Op het podium karaoke-en. Ik. Met mijn stem. In Los Angeles. Het mecca van de westerse muziekmarkt. De plek waar mensen die het muzikaal willen maken naartoe komen. Van heinde en ver. En dan ik. Met mijn stem. Op het podium. Zingen. Dacht het niet.

maandag, augustus 18, 2003

Ik ben er nog
Stil hier he? Verklaring: R houdt niet van weblogs. R leest Kazarca niet. En eigenlijk ben ik daar niet zo ontevreden over. Kan ik het lekker over R hebben zonder dat hij het weet. Maar dat wil ook zeggen dat ik niet wil dat R Kazarca plots ondekt en alles leest wat hier over hem verschenen is. Dat zou natuurlijk erg pijnlijk zijn. Dus moet het stiekem.
Lang leve de "delete history" functie. Hm. Klinkt fout. Nu ja.
Even een fragment van hoe het hier gaat. Zoals ik het al aan vriendin R schreef:
"vanochtend naar de kerk gegaan, hij moest er piano spelen. was leuk leuk leuk, allemaal van die 'oh ik ben zo blij (maar niet heus)' amerikanen ontmoet die 'oh nice to meet you (maar niet heus)' zeggen tegen me en me zelfs knuffelen en zeggen dat ze hopen me weer te zien (maar niet heus). en dat allemaal dichtbij en rond mij, prachtige ervaring. voor een paar uurtjes dan toch."

vrijdag, augustus 15, 2003

Opvulling van een lege dag
Gezwommen. Gezond. Bridget Jones gelezen en me helemaal ingeleefd. Lang en uitgebreid gedoucht. Luid muziek geluisterd. Rond het gebied tussen Hazeltine, Ventura, Kester en Magnolia gewandeld. Een foto genomen van een onder een boompje in de schaduw zittende Mexicaan. Een andere Mexicaan mijn kaartje cadeau gedaan. Hij zag er zo zielig en verdwaald uit. Goede daad. In de schaduw een beetje dagboek zitten schrijven. Een foto genomen van het straatnaambordje met Magnolia erop. In de mall een hamburger gegeten waar mijn darmen nog steeds van in de knoop liggen. Nog meer Bridget Jones gelezen en me nog meer ingeleefd. Daniel - de lul - heeft Bridget ingeruild voor een nieuwe, aan de schoonheidseisen-in-de-wereld-van-de-tijdschriften-en-de-foute-TV voldoenende vriendin, en ik ben nu nog solidairder met Bridget in haar kwaad- en verdrietigheid dan tevoren. Zo solidair zelfs dat ik nu voor de TV ga hangen en Bridges Of Madison County ga kijken met teveel chips, teveel drank en teveel sigaretten.

donderdag, augustus 14, 2003

Na zon en palmbomen komt regen
Vandaag ben ik alleen, om niet nader te benoemen redenen. Heb een hele lege dag voor me. Ik kan zwemmen, Bridget Jones lezen, webloggen, shoppen, fietsen, koffie gaan drinken, foto's gaan maken, lang en uitgebreid douchen, luide muziek luisteren, enzoverder enzovoort. Maar daar heb ik allemaal geen zin in.
Ik denk dat ik maar eens op Magnolia ga wandelen. Dat is hier dichtbij en vandaag is zonder twijfel een Magnoliadag.

Google, nu ook tussen de regels door
Ha! In de strijd om de origineelste referrer wens ik de volgende te nomineren: lekkere jongen gespot hij heeft alleen een vriendin. En jawel, je komt onder andere op Kazarca terecht als je deze waanzin googlet. Natuurlijk niet geheel onterecht.

woensdag, augustus 13, 2003

Wat er hier zoal gebeurt
R zit binnen met F, de eerst Poolse, dan Belgische en nu staatloze singer-songwriter een CD te producen, ik lig buiten Bridget Jones te lezen. Palmbomen boven me, zwembad voor me, zon op me. Het goede leven. Voor even toch.

dinsdag, augustus 12, 2003

En daar ben je dan in Los Angeles
R is bagels gaan halen. R is geweldig. Ik vind het prachtig weer bij hem te zijn. En verder kan ik het niet uitleggen want dat zou erg fout klinken allemaal en ik zou het gevoel hebben dat ik me moet verantwoorden voor mijn daden en gevoelens. Dat moet ik naturlijk ook, maar daar heb ik geen zin in. Later misschien.
R is geweldig. Ik ben volmaakt gelukkig hierzo. Althans, voorlopig toch.

maandag, augustus 11, 2003

Afsluiting
Gisteren hadden we reunie van de reis. Een reunie na een dikke week is snel, inderdaad, maar het kon niet anders. Organisatorisch was dit de enige mogeijkheid.
Dus hadden we gisteren reunie van de reis. Catherine had een nieuwe haarband. Kenny droeg zijn Dominicaanse ketting. Leen hetzelfde bloesje als steeds. John gaat in therapie.
John vertelde over wat hij uit de reis gehaald heeft. Zelfkennis vooral. En het gevoel liefde te krijgen. "Nee, niet alleen van Josefina", ook van ons, de groep. Kippenvelmoment. Ja, echt, kippenvelmoment. Medebegeleidster S en ik hebben het gevoel dat we het nu af kunnen sluiten. Het is goed geweest. Niet alleen voor ons, ook voor hen. En ik legde hun stralende gezichten vast met mijn digitale camera. De nieuwe, groter en beter en ook nog eens gratis.

Stress in mijn hoofd
Eerst waren er zus B en tante E die het erg leuk vonden me ervan te overtuigen dat ik niet de juiste documenten heb om naar de VS te reizen.
"Een heel nieuw paspoort heb je nodig."
"Heb ik."
"Maar zo'n computerleesbaar ding, niet zo'n boekje."
"Maar ik heb een spliksplinternieuw paspoort, een paar maanden oud, dat is echt goed hoor!"
"Nou..."
"Echt wel!"
"Maak je geen zorgen, maandag kan je nog een visum halen."
"Mijn vlucht vertrekt al om tien uur 's ochtends..."
"Oh..."
"Oh..."
Thuisgekomen en opgezocht bleek dat zij me voor niets de stuipen op het lijf hadden gejaagd (ja, echt). Had ik kunnen weten.

Dan was er het papier met de vluchtroute. Dat is er nog steeds. En het zegt nog steeds - niet in zoveel woorden, maar toch - dat ik maar veertig minuten heb om over te stappen. Veertig minuten zijn kort in de wereld van de luchthavens en in het hoofd van Kazarca. Kazarca heeft een beetje een openbaar-vervoer-missen-fobie. En nu is het misschien bijna zover. Ga ik twee weken naar Dublin in plaats van naar LA. Ieren zijn volgens mij best OK, maar doe mij maar R. Ja, toch wel.
Vannacht slaap ik waarschijnlijk niet. En als ik slaap droom ik over Dublin. Over missen van vliegtuigen, opnieuw en opnieuw en opnieuw. Over R die binnen mijn blikveld maar onbereikbaar ver weg is.
Over vierentwintig uur zou ik in LA kunnen zijn. Si dios quiere. Ik wil het in ieder geval wel. Daar zijn zo'n stress-situaties dan wel weer goed voor: ze doen me beseffen dat ik er eigenlijk stiekem toch wel erg veel zin in heb. Of dat zo blijft, hoort u nog wel. Stay tuned.

vrijdag, augustus 08, 2003

Familiemiddag
Vanmiddag van het midden naar het noorden van België gereden om daar met een opa, drie tantes, een oom, vier nichtjes en een zus een ijsje te eten, foto's te maken, in de speeltuin te spelen en zonnecrème te smeren. Dat zijn mooie dingen.

donderdag, augustus 07, 2003

Mooi
Op de route tussen Den Haag en Mechelen werd er aan de noodrem getrokken. Op het mooiste stukje, op de brug over de grote rivieren. Ik was het niet maar ik was er bepaald niet rouwig om. De zon was ook nog eens net aan het ondergaan.

Moderne technologie
Lap.
De comments zijn nu al uit de lucht. Dat schiet lekker op.

Niets onderbewust!
Vannacht veel, lang en zwaar over R gedroomd. De nacht ervoor dito over Alberto. Maar vanochtend werd ik niet met een kater wakker.

woensdag, augustus 06, 2003

Gaan we weer
Heb vandaag zeeën van tijd en een zwak karakter en daarom nu ook weer een reactieding. Eens kijken of het nu wel wat oplevert.

Eerlijk
C, het nieuwe vriendinnetje van R, weet wel wie ik ben en dat ik besta, maar niet dat ik hem ga opzoeken volgende week. R daalt weer een stuk in mijn achting. Maar het is zijn ding, zijn leven en zijn vriendinnetje. Hij moet zelf maar weten wat hij ermee doet.
Ik vind het jammer. Volgens mij zou ik het echt goed met haar kunnen vinden. Als ik ook maar een greintje homoseksualiteit in me zou hebben zou ik nu al helemaal verliefd zijn op het beeld dat ik van haar gevormd heb in mijn hoofd. Jammer. Heb het er ook al met M over gehad. Homoseksualiteit zou wel eens een stuk makkelijker kunnen zijn.

Smetfobie
Een van de kwetsbare jongeren vertelde zich meerdere keren te wassen in één douchebeurt. Natmaken, inzepen, afspoelen, inzepen, afspoelen, inzepen, afspoelen. S en ik hadden al zo'n vermoeden.
Ik heb het net ook geprobeerd. Natmaken, inzepen, afspoelen, inzepen, afspoelen, inzepen, afspoelen. En inderdaad, je wordt er schoner van.

Lege agenda
Morgen ontzettend weinig te doen. Twee dingetjes regelen, eten en TV kijken bij vriendin R en verder heel de dag luilekker doen waar ik zelf zin in heb. Misschien luister ik wel Silvio. Of schrijf ik dertien stukjes op Kazarca. Of lees ik. Of blijf ik tot vier uur in bed liggen. Ga ik naar het strand. Huur ik foute video's. Pieker ik belachelijk weinig over het R-verhaal. Je weet maar nooit.

dinsdag, augustus 05, 2003

De weblog, soms ook interactief
Lieve lezer, herkent u zich in dit volgende statement?
"Wordt iemand die u na aan het hart ligt begeerd door een ander dan u, dan wordt die iemand die u na aan het hart ligt plots een stuk begeerlijker in uw ogen."
Reacties zijn welkom. Bij yahoo moet u wezen.

En dan is het plots helemaal anders
R heeft een nieuw vriendinnetje. Ze doet hem aan mij denken. Ze spreekt vloeiend Frans en Spaans en heeft ook een tijdje in de Dominicaanse Republiek gewoond. Daarnaast heeft zij een probleem met de beloftes die ze maakt aan mannen die ver weg zijn. Ze kan ze niet steeds naleven. Verder zijn er vast nog andere dingen waardoor zij in zijn ogen op mij gaat lijken, maar dan gaat het over aanvoelen en intuïtie en dat is niet altijd even makkelijk via email over te brengen. Misschien zie ik haar wel binnenkort. Dan laat ik u weten wat het is, lieve lezer. Of natuurlijk wat het helemaal niet is.
Misschien is ze wel mijn zielsverwant.
Ze heeft ook iets met Haïti en dat vind ik erg spannend.
Ik ga dus naar LA. R en ik gaan nu de variant vriendschap uitproberen en ik ga zijn vriendinnetje leren kennen. Wat een rare en onwezenlijke toestanden allemaal. Ik heb het gevoel dat ik er niet helemaal aan mee doe ofzo.

zondag, augustus 03, 2003

It takes two
"Hoe R nu denkt over het hele verhaal?"
Dat vraag ik me ook af. Elke dag een beetje meer. Wanneer ik het weet bent u de eerste die het hoort, lieve lezer. Of misschien de derde.

vrijdag, augustus 01, 2003

R en de decadentie van mijn leven
Nog tien dagen en dan vlieg ik weer westwaarts. Naar Los Angeles deze keer. Eigenlijk vind ik het zelf ongelofelijk decadent. Eerst drie weken Dominicaanse Republiek, dan twee weken California. Maar ergens ook wel lekker, de wetenschap dat ik nog vakantie voor de boeg heb. Niet zo lekker is mijn onzekerheid over hoe het zal gaan met R. Vriend R met de Spaanse vader, Zwitserse moeder en het Alphens accent, die in Los Angeles woont en die af en toe mijn vriendje is. R met wie ik een knipperlicht geschiedenis heb. U hoort wel welke kleur het deze keer wordt.

Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com