dinsdag, oktober 28, 2003

Rustig hier
Kazarca weet zich de laatste tijd te omringen met heel veel werk en sexy mannen. Haar zintuigen worden volop geprikkeld en ze voelt zich nuttig. Deze gang van zaken kan ze, zoals u begrijpt, wel waarderen.

zondag, oktober 26, 2003

Update
En toen was er dus dat symposium. Het ging goed, het ging perfect, het liep op rolletjes. Hoezee! Ondergetekende kreeg ook nog een applaus en boeken. En een diner met de sprekers en lof. Blij maar gelukkig ging ze slapen. Alleen, echter. Ondergetekende valt namelijk standaard op mannen met bindingsangst. Of met een woonplaats in Los Angeles. Of dergelijke. Ondergetekende slaapt voorlopig dus in regel alleen. Maar ze geeft niet op. Nee, lieve lezer, ze geeft niet op.

woensdag, oktober 22, 2003

Nu dra de ontlading
Dan heb je wekenlang lijstjes gemaakt, dingen weggestreept en er weer aan toegevoegd, mensen gebeld, drukwerk besteld, catering geregeld, cadeautjes gekocht en dan ben je plots klaar. Is het ineens zover. Zijn alle kopjes afgevinkt en staat een hoop dozen netjes klaar om gebruikt te worden. En dan heb je de vorige avond ook nog eens gezoend.

zaterdag, oktober 18, 2003

Je zou haast denken dat ze in een steeg heeft staan zoenen
En ondanks de kater staat ze heupwiegend voor de spiegel "All yours, Babooshka Babooshka Babooshka ya ya" te zingen. Flesje water als microfoon, bloemenlichtjes als sfeerschepper. Moet kunnen op zo'n vreemde zaterdagmiddag.

woensdag, oktober 15, 2003

Goed bezig
Kazarca schikt de kussens op haar bank, trekt haar dekbed recht, brengt vier lijstjes terug tot een en legt het gelezen boek op het stapeltje van de gelezen boeken. Op de achtergrond zingt Silvio Rodriguez. Ze zit tenslotte in de coöperantenhoek dus de stem van een rechtschapen Cubaan misstaat niet in haar interieur. Ze neemt plaats achter haar bureau en werkt de talloze interviews uit die ze de laatste dagen heeft afgenomen. Ja, deze gang van zaken kan ze wel waarderen. Ze heeft weer controle.

dinsdag, oktober 14, 2003

Analoog met vertraging
Eerst lag Judith op haar gat en nu volgt Kazarca. Maar als vertraging de gang van zaken blijft, lieve lezer, hoeft u zich geen zorgen te maken. Dan krabbelt ook Kazarca wel weer recht. Misschien morgen, u weet per slot van rekening maar nooit.

zondag, oktober 12, 2003

Het station
Veltem-Beisem ligt tussen Leuven en Brussel en hoewel dichter bij Leuven dan bij Brussel, werkt het grootste deel van de actieve Veltemse beroepsbevolking in 's lands hoofdstad. Daar is namelijk meer te doen. Elke morgen tussen 7u42 en 7u47 stroomt het perron zuid van het Veltemse treinstation dan ook vol forenzen. Die hun plaats weten op het perron en hun kennissen uit Herent, Erps-Kwerps en Nossegem treffen in dezelfde wagon als altijd. Zo ook P en C.
Maar maandag zal alles er anders zijn. Er zal chaos heersen, verwarring, ja, misschien zijn er zelfs wel relletjes op perron zuid van het Veltem-Beisemse station. De NMBS heeft namelijk besloten dat de trein vanaf maandag tweehonderd meter eerder stopt. P heeft al afscheid genomen van zijn paal. Beseft maar al te goed dat hij nu weleens in de wagon met de kwebbelende dames met de stinkende parfums kan belanden. Dat de vertrouwde gezichten van elke morgen op hetzelfde moment op dezelfde mobiele plek van trekken zullen veranderen. Kortom, dat het nooit meer hetzelfde zijn zal. C heeft een dag vrij genomen. Hij weet wel beter.

donderdag, oktober 09, 2003

En nu over de pieken
Na regen komt een interview over Kibutzim, een dansje op bachata, een biertje aan de bar, een motivatiebrief voor wilde plannen, een sensuele blik in mijn ogen en natuurlijk zonneschijn, althans dat mogen we hopen.

woensdag, oktober 08, 2003

Misschien wel een ommekeer
Dat het niet meezit de laatste dagen moge duidelijk zijn. Die inleiding behoeft u dus niet meer. Laat ik dan maar meteen ter zake komen om daarna slapen te kunnen gaan.
"Life is what happens to you while you are busy making other plans", proclameerde John Lennon ooit. En daar werd ik door een lifelogger met fraaie website aan herinnerd.
Kriebel in buik. Kleine aarzeling van zonnestraal. Dit zou wel eens het begin van het einde kunnen zijn. Laat ik nou maar niet juichen. Maar toch.

Rotweer
Kazarca is weer wat beter en ziet nu verder dan de mist voor haar ogen. Ze ziet nu door de deadlines het bos niet meer. Ze vraagt zich af wanneer het ooit ophoudt en weet: 12 december. Het huilen staat haar dan ook nader dan het lachen.

maandag, oktober 06, 2003

Nu echt ziek
Kazarca is out. Ligt met koortszweet op de bank, hand afwisselend op buik, oor, nek, voorhoofd. Vraagt zich af hoe ze lijst ooit nog afwerken zal maar heeft geen energie om verder te denken dan dat. Kazarca gaat zo eten maken dat haar aan Veltem denken doet. Dan gaat ze weer op de bank en dan weer in bed. Lamgeslagen.

zaterdag, oktober 04, 2003

Kazarca gevisualiseerd
Een lijst om u tegen te zeggen ligt te schreeuwen om aangepakt te worden maar het mag niet baten want Kazarca heeft een nieuw projectje. Een nieuw speeltje, een nieuwe hobby, een nieuwe zingevende activiteit waar ze razend enthousiast over is. Ze heeft nu ook een fotoblog. Ze is zich er pijnlijk bewust van dat ze verre van origineel is en dat die camera wel erg groot is om overal mee naartoe te sleuren, maar die argumenten konden haar niet tegenhouden. Ze heeft nu ook een fotoblog die reeds acht foto's telt en dit alhier.

Jongetje
"Mevrouw, mevrouw! Voor mij een biertje!"
"Dat dacht ik niet, daar ben jij veel te jong voor."
"Krijg nou wat! Ik ben al bijna achttien joh!"
(Trillende stem, wanhopige blik)
"Godver, heb ik dat weer. Ik ben echt oud genoeg om te drinken!"
(Glimmende ooghoek)
"Bewijs dat maar even"
(Trillende vingers gaan in portefeuille, halen er een officieel ogend kaartje uit met een gelijkende foto op. Geboortedatum in jaar 1985. Jaar van mijn broertje.)
"Oh. OK."
Maar toch zag'ie er 14 uit.
Daar was ie zich waarschijnlijk pijnlijk bewust van.

donderdag, oktober 02, 2003

Déja vu
De stad staat vol kleine en middelgrote podia, ruikt naar haring, zindert van spanning en krijgt een steeds hogere dichtheid van sportuniformen en -pakjes. Fanfares oefenen al weken in de kleine straatjes en het centrum is ondoorkoombaar door de talloze kermiskramen. De ontlading is nabij en Kazarca zal als vanouds voor het bier zorgen.

woensdag, oktober 01, 2003

Kazarca eet een appel
En ze vraagt zich af wat nu beter voor haar is: pesticiden of restjes black velvet in haar maag.

De man aan de andere kant van de straat
Hij heeft slordige haren, niet lang maar ook niet kort. Niet licht maar ook niet donker. Harige benen. Opgetrokken kousen, een dikke buik. Een boxershort en een hemd, half openhangend en in de boxershort gepropt. Beiden wit. Hij drinkt koffie voor het grote raam en krabt regelmatig in zijn kruis. Hij zorgt zo nu en dan voor hilariteit. Daar is 'ie zich vast bewust van, ook al vinden wij van niet.

Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com