Kazarca en de wetenschap
Op de dagen dat ze niet werkt, en dat vriendin R haar niet kan overhalen tot een dagje lekker niksen, zit Kazarca in de studiezalen van de universiteit. Zo'n twaalf uur per dag. Mag even fietsen om lunch te halen en even wandelen onder het eten.
Maar ze mag vooral veel lezen en schrijven.
Over binationale huishoudens en over mannelijkheidsideologieën. Over boatpeople en over Dominicanyorks.
Een hele stapel boeken ligt nog klaar om doorgenomen te worden, maar Kazarca vindt het nog steeds fascinerend. En gelukkig maar. Kazarca heeft het gevoel dat ze nu pas echt aan wetenschap doet. Dat mag zo onderhand wel, na vier jaar universiteit.
En ze gaat gewoon nog lekker even door.