Kazarca valt in de prijzen
Als Miss world echt de mooiste vrouw van de wereld is,
dan heb ik echt de beste Latijns-Amerika scriptie van Nederland geschreven.

Kazarca heeft lol op haar werk
Zegt de Zweedse collega tegen de Japanse collega: “My Dutch is really f***** up. Five years in Holland and still unable to express myself. I should get a Dutch girlfriend to learn.”

Zegt de Japanse collega tegen de Zweedse collega: “I tried that once, man. She learned Japanese instead.”

Deze week stuur ik emails met heel veel uitroeptekens erin. Deze week dans ik voor mijn spiegel, zing ik met een borstel in mijn hand "yo no voy a llorar por ti". Deze week stuiter ik in de rondte, ben ik van de cumbia en de reggaeton en de glimlachen.

Zoveel vreugde en alegria, dat moet haast mis gaan, denk ik dan. Misschien zit ik volgende week in een dip, een depressie, een quarterlife crisis. Maar deze week schudden mijn heupen en ook mijn hoofd en mijn schouders en mijn hele ik.

Herfst
Ik heb geen herfst gehad vorig jaar. Ik ging van zomer naar zomer naar winter naar lente. Zo liepen mijn seizoenen. Zomer-zomer-winter-lente. Ik heb de overgang gemist vorig jaar. Ik voelde niet die langzame verandering van warm naar kouder naar koudst. Ik zag niet dat de bladeren eerst rood en geel werden voor ze verdwenen. En ik rook niet die subtiele geur van dreigende koude. Ik voelde mijn lijf niet tintelen van spanning over de komende veranderingen want het bleef hetzelfde of het ging plots en onvermijdelijk en onberekenbaar. Maar nu, maar nu!

Nu wordt het herfst! Nu borrelt het in mij want kijk, ruik, voel, daar is een nieuw seizoen! Tijd om oude bladeren af te werpen en uit te kijken naar nieuwe.