Wat ik niet schreef
Of ik weer eens wat zou schrijven op Kazarca, vroeg mijn moeder toen we vorig weekend afscheid namen. Ik ben er al een paar keer voor gaan zitten. Schreef wat, dacht "bloggen is zó 2001", en deed ctrl W.

Tijdens de salsales dacht ik: ik moet schrijven over de saaiheid met het dikkerdje en de klik met de kale. Deed ik niet. Tijdens de reünie dacht ik: ik moet over deze louchigaard schrijven die hier naast ons staat te dealen. Deed ik niet.

En toen kwam er het regeerakkoord en daar werd zoveel over geschreven, en gelukkig ook wat ik dacht (bijvoorbeeld 'Hoezo gaan zes mannen beslissen over de overtijdbehandeling zijn ze nou helemaal gek gek gek in dit land') maar dat werd al geschreven dus dat moest ik niet meer doen.

Tussen dit alles kwam Mali, het maken van de plannen en het halen van de prik en het visum en het ticket en ook daarbij zei ik tegen mezelf: schrijf dáár dan over. En toen antwoordde ik: ga ik ook doen. Voor tijdschriften enzo. (Dát is pas 2007.) En wie weet, misschien ook voor jullie.

Blijf F5-en lieve lezer, u zou hier dra zomaar een bericht uit Timboektoe kunnen vinden. Wellicht interessanter dan mijn innerlijke strijd aangaande het onderwerp 'die weblog van je'. Alt F4.