Rechtzetting
Na mijn
stukje van vrijdag kreeg ik reacties uit verschillende hoeken: bezorgde mensen die zich afvroegen of het wel goed met me gaat. Ja bezorgde mensen, het gaat wel goed met me. Het gaat zelfs erg goed met me, want ik ben blij. Blij om de zonneschijn na de regen, blij om de sensatie van de piek na de hevigheid van het dal, blij om jullie bezorgdheid.
Logisch toch, die bezorgdheid?
Ja, logisch, die bezorgdheid!
Maar ook heel leuk, hartverwarmend en ontroeringstranenverwekkend. Ik voel me geliefd.
Voor de verontrusten onder jullie, hier wat duiding: de wanhoop van vrijdag was niets meer dan het gevolg van een samenloop van omstandigheden.
Omstandigheid 1: een e-mail van een lieve jongen die me prees om mijn openheid op mijn weblog (en eens aangemoedigd weet ik van geen ophouden) (Merci lieve jongen)
Omstandigheid 2: de onbedwingbare drang te produceren en te publiceren.
Omstandigheid 3: de intense en heftige emoties die onder het motto “schrijven is therapie” in een tekstdocument vereeuwigd werden, en dus reeds herkauwd en schriftelijk voorhanden waren.
Omstandigheid 4: de herinnering aan de
schuldig makende belofte om met deze weblog iets persoonlijk, baanbrekend, innovatief en apart te creëren.
Omstandigheid 5: het diepe verlangen mijn grenzen te verleggen.
Omstandigheid 6: het snakken naar de kick van plat exhibitionistische daden
(huh? Jazeker, exhibitionistisch. Beseft U, lieve geschokte lezer, dat U op dit moment niet bepaald onvoyeuristisch bezig bent?)
En zo geschiedde het dat op vrijdag 6 september een stukje tekst de openbaring vond dat menigéén ontstemde, anderen sprakeloos achterliet, en verder ongerustheid zaaide in de wijde Leidse en Leuvense omgeving. Dit alles terwijl de onruststookster, zich van geen kwaad bewust, alweer gelukkig en vrolijk door het leven dartelde.
Beste bezorgde, liefhebbende, betrokken voyeurs van me: het gaat wel goed met Kazarca. En gaat het slecht met Kazarca, dan komt het wel weer goed met Kazarca. Zolang jullie haar maar appreciëren, waarderen, respecteren, adoreren en relativeren, zorgt zij ervoor dat ze, zoals het een echte spelende vrouw betaamt, uit haar ervaringen steeds weer wijze lessen blijft leren.