Kazarca en de Sint
Nederland feest en vandaag al helemaal,
Vandaar bij deze op Kazarca een dichtend verhaal.
't Is vijf december, de dag van de goedheilig man,
Hier althans, in België neemt men het er morgen pas van.
Voor zover het eerste verschil in de rij,
Twee: in't zuiden dicht men er niet bij.
Daar krijgt paard een wortel en sint een pint,
Vandaar dat hij de Belgen zo goed is gezind.
Verder komt Sint ginds in de nacht en door de schouw,
Misschien hier vroeger ook maar nu steekt dat niet zo nauw.
Hij klopt gewoon erg hard op de deur,
En laat anderen voor hem dichten, hoezo last van sleur?
Enfin, verschillen zijn er bij de vleet,
Ik ben zeker dat ik er nog een aantal vergeet,
Maar lieve lezer, daar draait deze post niet om,
U denkt vast: "t is niet voor Sint maar voor Kazarca dat ik kom!"
Dus hier mijn reflectie op het Sintgebeuren:
Het feestgewoel zal mijn avond niet opfleuren.
"Hoezo Kazarca, wat hoor ik nou?
Laten je Nederlandse vrienden je in de kou?"
"Nou Lezer met die
inburgering gaat het vrij goed,
maar toch geen Sinterklaas dit jaar, al was ik erg zoet.
Ik glipte door de mazen van het net,
had op de verkeerde paarden mijn geld ingezet.
Op nonconformisten, Belgen en slappelingen
En tja, die doen niet mee aan dit soort dingen.
Maar maak je geen zorgen, dat doe ik ook niet."
Nee, Kazarca vergaat vanavond niet van verdriet.
Ook al is ze op dé gezelschapsavond alleen,
Ze zal ervan genieten als nooit voorheen.
Hoezo, eenzaam?
Hoor, daar zingt een aanbidder onder't raam!